Danilovgradski biznismen dao višespratnicu u Beogradu za nekretnine u Prčanju

Podijeli

Kompanija Kroling iz Danilovgrada, u vlasništvu Željka Miškovića, novi je vlasnik atraktivnih i vrijednih nekretnina u srcu Boke Kotorske u Prčanju, jer je odlukom Vlade Republike Srbije nekretnine prčanjskog Instituta “Vrmac” dobila u zamjenu za svoju šestospratnicu u Beogradu.

Uprava za nekretnine upisala je u srijedu Kroling kao novog korisnika nekretnina u Prčanju, a za osnov sticanja navedena je „odluka državnog organa“, javljaju Vijesti.

Vlada Srbije krajem decembra prošle godine odlučila je da imovina te države u Crnoj Gori čiji je korisnik Institut za rehabilitaciju iz Beograda – Institut „Vrmac“ ustupi Krolingu u razmjeni „po principu ekvivalentnih tržišnih vrijednosti“, za nepokretnost danilovgradske firme u centru Beograda (Ulica majke Jevrosime opština Stari grad).

Na toj lokaciji Kroling je vlasnik objekta koji ima šest spratova, prizemlje i podrum, ukupne površine 1.937,5 kvadrata. U zamjenu za tu zgradu, koja je prema procjeni srbijanskog Ministarstva finansija, vrijedna 3.698.100 eura, Kroling je dobio objekte hotela „Vrmac“ sa bungalovima i pratećim sadržajima, medicinski objekat Instituta na obali mora sa pomoćnim objektima, te zgrade „Njegoševa vila“ i „Ruski dom“ na Prčanju. Ukupna površina tih 28 zgrada i pripadajućeg zemljišta je 31.536 kvadrata.

Vrijednost svih objekata i zemljišta Instituta „Vrmac“ ovlašćeni procjenjivač Rajka Popović iz Podgorice, koju je decembra prošle godine angažovala Direkcija za imovinu Republike Srbije, iznosi 3.270.000 eura. To znači da je Popovićeva procijenila da sve zgrade i zemlja na izuzetno atraktivnim lokacijama „na pjeni od mora“ na Prčanju, vrijede tek oko 103 eura po kvadratu. Ministarstvo zdravlja Srbije tada je već imalo na stolu pismo namjere Krolinga iz septembra 2018. godine da ta firma kupi „Vrmac“, nakon čega Kroling početkom decembra, srbijanskoj Direkciji za imovinu predlaže razmjenu nepokretnosti u Beogradu i Prčanju.

Kroling je, kako piše u popratnoj dokumentaciji Vlade Srbije koju „Vijesti“ posjeduju, spreman da se, ako procijenjena vrijednost njegove nekretnine u Beogradu bude manja od one u vlasništvu države Srbije na Prčanju srbijanskoj Vladi doplati razliku, odnosno da se odrekne razlike u novcu ako zgrada u Beogradu bude vrednija od kompletne velike imovine na pjeni od mora u Boki.

Kroling bio spreman i da doplati novac srbijanskoj Vladi

“Razmjena predmetnih vrijednosti je opravdana jer Republika Srbija nema planirana i obezbijeđena sredstva za pribavljanje potrebne nepokretnosti (zgrada u Ulici majke Jevrosime u Beogradu) koja može služiti za smještaj državnih organa, organizacija, međunarodnih i domaćih organizacija, stranih predstavništava…, za koje postoji stalna potreba za adekvatnim poslovnim prostorom. Prostor koji se pribavlja u javnu svojinu, odgovara svojim karakteristikama, te je mogućnostima i pozicijom jedinstven na toj lokaciji centra grada u blizini najznačajnijih državnih institucija. Nepokretnost koja se pribavlja u javnu svojinu je u dobrom stanju, a vrijednost je oko 430 hiljada eura veća od procijenjene tržišne vrijednosti nepokretnosti u Crnoj Gori koja je u svojini Republike Srbije i koja nepokretnost je u lošem i dijelom ruševnom stanju, te bi eventualno dovođenje iste u funkciju, zahtijevalo velika novčana ulaganja“, piše u obrazloženju odluke Vlade Srbije od 27. decembra prošle godine o zamjeni nepokretnosti sa Krolingom.

Iako Vlada Srbije tvrdi da je Institut „Vrmac“ bio „u lošem stanju, dijelom ruševan i nefunkcionalan“, taj zdravstveno-ugostiteljski objekat je sve ovo vrijeme radio i zarađivao na tržištu, a njegove usluge prodavale su brojne turističke agencije iz zemlje i inostranstva. Dio starih njegovih objekata na Prčanju iako nije bio u dobrom stanju, koristio se cijelo vrijeme za smještaj porodica jednog broja radnika Instituta. Glav­ni obje­kat na Pr­ča­nju koji je kontinuirano na usluzi turistima, ras­po­la­že sa­la­ma za re­kre­a­ci­ju, ve­li­kim re­sto­ra­nom, uklju­ču­ju­ći ba­zen sa to­plom morskom vo­dom i ra­znu me­di­cin­sku opre­mu bu­du­ći da je sre­di­nom pro­šlog vi­je­ka po­slo­vao kao lječi­li­šte za pluć­ne bo­le­sti, a ka­sni­je kao usta­no­va zdrav­stve­no-tu­ri­stič­kog ti­pa. Tu su i sop­stve­na pla­ža i sport­ski te­re­ni.

Opština Kotor vodi sudski spor zbog imovine Instituta “Vrmac”

Opština Kotor vodi sudski spor protiv beogradskog Instituta za rehabilitaciju u vezi imovine Instituta „Vrmac“. Op­šti­na je tvr­di­la da je Spo­ra­zu­mom o in­te­gra­ci­ji, iz 1989. godi­ne, pra­vo vla­sni­štva nad ne­kret­ni­na­ma Za­vo­da za re­ha­bi­li­ta­ci­ju „Vr­mac” ni­je pre­šlo na In­sti­tut za re­ha­bi­li­ta­ci­ju Be­o­grad. U tu­žbi je is­ti­ca­la da je Na­rod­ni od­bor Sre­za Bo­ko­kotorskog 1952. go­di­ne do­nio rje­še­nje ko­jim osni­va ugo­sti­telj­sko pred­u­ze­će „Vr­mac” da­ju­ći mu na upra­vlja­nje osnov­na sred­stva vri­jed­no­sti 4.013.703 di­na­ra i obrt­na sred­stva u iz­nosu od jed­nog mi­li­ona di­na­ra.

Na osno­vu to­ga je, ka­ko se na­vo­di u tu­žbi, NOSB-Sa­vjet za pri­vre­du do­ni­je­lo rje­še­nje 30. 11. 1952. go­di­ne ko­jim se UP „Vr­mac” upi­su­je u re­gi­star dr­žav­nih pri­vred­nih pred­u­ze­ća. Pro­ši­ru­ju­ći dje­lat­nost UP „Vr­mac” je pre­ra­stao u spe­ci­ja­li­zo­va­nu zdrav­stve­nu usta­no­vu „Vr­mac” Pr­čanj, ka­sni­je u Za­vod za re­ha­bi­li­ta­ci­ju, a imo­vi­na ko­ju je Na­rod­ni od­bor Op­šti­ne Ko­tor dao na upra­vlja­nje i ko­ri­šće­nje, u ze­mlji­šnim knji­ga­ma upi­su­je se kao dru­štve­na svo­ji­na sa pra­vom upra­vlja­nje i ko­ri­šće­nja SZU „Vr­mac” Pr­čanj.

Nekretnine Vrmca najviše izgrađene novcem iz Beograda

U tužbi Opštine Kotor je is­tak­nu­to da je čla­nom 4 sa­mo­u­prav­nog spo­ra­zu­ma o pro­mje­na­ma u or­ga­ni­zo­va­nju Rad­ne or­ga­ni­za­ci­je do­ni­je­tog 1989. go­di­ne, de­fi­ni­sa­no da In­sti­tut Be­o­grad „pre­u­zi­ma sva sred­stva, pra­va i oba­ve­ze osnov­nih or­ga­ni­za­ci­ja RO „Vr­mac” Pr­čanj, a ka­ko isti ni­je imao pra­va vla­sni­štva nad ne­kret­ni­na­ma, to ni­je mo­gao pre­ni­je­ti vi­še pra­va ne­go što ima, pa se upi­sa­no pra­vo vla­sno­sti „dru­štve­na svo­ji­na” ni­je mo­glo pre­ni­je­ti na be­o­grad­ski In­sti­tut“.

Iz In­sti­tu­ta za re­ha­bi­li­ta­ci­ju Be­o­grad su to­kom sud­skog pro­ce­sa na­gla­ša­va­li da In­sti­tut ima svoj­stvo jav­ne usta­no­ve jer je nje­gov osni­vač Re­pu­bli­ka Sr­bi­ja. Uka­zi­va­li su da su, pre­ma za­ko­nu o sred­stvi­ma u svo­ji­ni RS i dru­ge or­ga­ni­za­ci­je či­ji je osni­vač Re­pu­bli­ka Sr­bi­ja, u dr­žav­noj svo­ji­ni, pa da su ne­po­ket­no­sti ko­je su pred­met spo­ra „eks le­ge” u dr­žav­noj svo­ji­ni, a tu­že­ni je nji­hov ko­ri­snik. Is­ti­ca­li su da je u ovoj par­ni­ci kao tu­že­ni po­treb­no da bu­de ozna­če­na i Re­pu­bli­ka Sr­bi­ja kao ti­tu­lar pra­va svo­ji­ne na pred­met­nim ne­po­kret­no­sti­ma.

Op­šti­na Ko­tor, tvr­di­li su iz In­sti­tu­ta, ni­je do­ka­za­la da je prav­ni sljed­be­nik NO Sre­za Bo­ko­ko­tor­skog, a ra­ni­ji Za­vod za re­ha­bi­li­ta­ci­ju „Vr­mac” Pr­čanj bio je prav­ni sljed­be­nik UP Vr­mac Pr­čanj. Po­seb­no su uka­zi­va­li da ne­po­kret­no­sti ko­je su pred­met tu­žbe ni­su ni po­sto­ja­le u vri­je­me osni­va­nja UP „Vr­mac” 1952. go­di­ne i da su objek­ti uglav­nom iz­gra­đe­ni znat­no ka­sni­je, naj­ve­ćim di­je­lom na­kon iz­vr­še­ne in­te­gra­ci­je i to sred­stvi­ma In­sti­tu­ta i SIZ-a zdrav­stve­ne za­šti­te iz Be­o­gra­da.

Zaposleni zabrinuti za radna mjesta

U Institutu „Vrmac“ zaposlena su 32 radnika koji sada strepe za radna mjesta, jer još uvijek nije zvanično potpisan sporazum o promjeni poslodavca i preuzimanju zaposlenih između Instituta i Krolinga. Po tom dokumentu, danilovgradska firma trebalo bi da preuzme sve radnike sa novim ugovorima o radu koji ne mogu biti nepovoljniji za zaposlene od aktuelnih, te da aktuelni kolektivni ugovor koji važi u toj firmi nastavi da se primjenjuje još najmanje godinu.

143.786 eura duguje firma Kroling državi po osnovu neplaćenih poreza i nalazi se na crnoj listi Poreske uprave. Na listi piše da je taj dug u reprogramu. Kroling je uključen i u posao gradnje malih hidroelektrana koje grade većinom biznismeni bliski vladajućim strukturama u Crnoj Gori