Tužba protiv EPCG: Zbog propalog posla traže osam miliona
Na jučerašnjem ročištu po tužbi konzorcijuma MPB, čiji je nosilac nikšićka kompanija Mehanizacija i programat koja od Elektroprivrede traži 7,9 miliona eura izmakle dobiti, trebalo je da budu saslušani vještaci građevinske struke Vladimir Perišić i ekonomske Saša Zejak, ali ono nije održano zbog odsustva sudije Blaža Jovanića.
Perišić i Zejak su se odazvali pozivu suda na jučerašnje ročište, ali bi tek na idućem, zakazanom za 11. decembar, trebalo da se izjasne da li je dinamički plan koji su dostavili iz konzorcijuma u skladu sa njihovim ranijim nalazima. Riječ je o ponovljenom postupku koji je konzorcijum pokrenuo zbog nerealizovanog ugovora spajanja akumulacija Krupac i Slano, u kom im je prvostepeno dosuđena naknada od 7,2 miliona eura, ali je Apelacioni sud tu odluku ukinuo i postupak vratio na početak, prenosi Pobjeda.
Za ovaj posao vrijedan 24,5 miliona eura sa PDV-om, EPCG je radi optimalnog korišćenja voda Gornje Zete na tenderu izabrala konzorcijum MPB, ali, kako je Ministarstvo održivog razvoja i turizma, zbog negativne ocjene elaborata o procjeni uticaja na životnu sredinu, odbilo da izda UT uslove, do realizacije nije došlo.
Iz Elektroprivrede su tvrdili da nije bilo osnova da se dosudi ova naknada jer je došlo do zastoja, a ne do potpune nemogućnosti realizacije ugovora. Kažu da za to nijesu krivi oni, već nadležni organi koji su neopravdano promijenili stav o projektu. Tvrde da su UT uslove za izradu tehničke dokumentacije obezbijedili još 2011. godine. Osporavaju navode iz prvostepene presude da su postupali sa krajnjom nepažnjom, navodeći da nemaju ni zakonsku ni ugovornu obavezu da garantuju odobrenje državnih organa.
Privredni sud bi, u skladu sa nalozima iz ukidnog rješenja, trebalo da utvrdi da li su u vrijeme zaključenja ugovora između konzorcijuma i EPCG biti izdati UT uslovi ili ih je EPCG prvi put tražio godinu nakon potpisivanja ugovora. Takođe bi trebalo da cijeni i to što je kredit koji je podignut radi realizacije posla bio namijenjen i za izmirenje drugih obaveza i da su ugovori sa nekim podizvođačima potpisani nakon roka u kom je konzorcijum trebalo da preda detaljan plan radova. Apelacioni sud bio je stava da nije jasno na osnovu čega su nalazi vještaka bili valjana podloga za dosuđivanje ovog iznosa, imajući u vidu da su sačinjeni na osnovu pretpostavke da je ugovor realizovan, iako je nesporno da nije.
