Može li Španija postati energetski snabdjevač u Evropi
Španske ambicije na energetskom tržištu su velike, piše Deutsche Welle (DW) i dodaje da je tu ipak potrebno i učešće Francuske. Trenutno se jedan gasovod završava u Pirinejima. Vizija trgovca zelenim vodonikom između Sjeverne Afrike i Evrope djeluje realnije.
Maroko i Španija nijesu naročito veliki prijatelji, ali su uzjamno ekonomski zavisni. Takođe i Alžir ne spada u grupu zemalja koje su evropski partneri. Sa ruskom invazijom na Ukrajinu i krajem Sjevernog Toka 2, stvari su se promijenile.
Nova geostrateška situacija i Španiji donosi promjene. Tradicionalni ekonomski partneri Španije u arapskom i sjeveroafričkom svijetu, kao i brojni solarni i vjetroparkovi i šest gasovoda (dok je sedmi u izgradnji), počinju da privlače pažnju. Istovremeno je potrebno ojačati veze sa Nigerijom i ostalim snabdjevačima sirovina.
Španija više od 21 odsto ukupne energije dobija iz obnovljivih energija, te se zbog toga trenutno ne susrijeće sa nestašicom energije. Prema navodima španskih medija, ta zemlja bi u budućnosti mogla da postane veći igrač na energetskom tržištu.
Oživljavanje obnovljivih izvora
Španci su, naročito tokom pandemije, otkrili koliko zavise od turizma. Zato žele da iskoriste 140 milijardi eura iz briselskog “Fonda za sljedeće generacije” za restrukturiranje energetske infrastrukture, odnosno njen prelazak na obnovljive izvore energije, u šta spada i hidrogen.
Ovu inicijativu podržava i šefica Evropske komisije Ursula von der Lajen. Ona se interesuje za oživljavanje takozvanog Mid-Kat (Midi Katalonija) projekta, odnosno uspostavljanja gasovoda između Španije i Francuske. Trenutno u tom dijelu Španije postoji jedan gasovod, čiji su radovi obustavljeni 2019. a koji je dugačak oko 80 kilometara u ima kapacitet od oko 7,5 milijardi kubnih metara (Sjeverni Tok 1 je imao kapacitet od 55 milijardi kubnih metara).
Postoje samo dva mala gasovoda koji idu od Navara iz Baskije do Francuske. Španska ministarka životne sredine Teresa Ribera kritikovala je prethodnih dana Francusku, koja ne želi da učestvuje u daljoj izgradnji, iz finansijskih razloga.
Obustavom Sjevernog toka 2 je, međutim, ova tema ponovo pokrenuta, kaže španski ekspert za sjevernoafrička pitanja Injasio Kembrero.
Španija želi da odvoji gas od cijene struje
Međutim, premijer Pedro Sančez mora prvo kratkoročno da smanji cijene energije, kako bi smirio građane pogođene pandemijom, teškim sniježnim padavinama tokom zime, infacijom i sada ekstremnom sušom.
Porez na dodatu vrijednost je za struju već smanjen, ali to opoziciji nije dovoljno. Kako bi odvojio cijenu gasa koja naglo raste od ostatka tržišta i kako bi obnovljivi izvori energije poput vode, sunca i vjetra ponovo bili atraktivni, Sančez se uputio na turu po Evropi u želji da postigne konsenzus u EU.
Neki ekonomski stručnjaci u ovoj situaciji vide ekonomsku i političku šansu za Španiju po ovom pitanju, dok drugi smatraju da su španske ambicije da postane energetski snabdijevač iluzorne.
“Jasno je da bismo do 2025, zahvaljujući brojnim solarnim i vjetroparkovima mogli da postignemo cijenu od 50 eura po megavatu, dok bi ta cijena u Njemačkoj i Francuskoj iznosila između 60 i 70”, kaže Luis Merino, glavni urednik španskog magazina “Obnovljiva energija”, pozivajući se na elektrodistributera Omel. Time bi Španija postala atraktivniji igrač u snabdijevanju energijom.
Promjena strategije zahtijeva vrijeme
Španija je, na primjer, januara 2022. izvezla više struje Francuskoj nego što je uvezla.
“Zbog male gustine naseljenosti, imamo mogućnost za izgradnju dalje infrastrukture i da ulažemo u geotermalne izvore”, kaže Roberto Gomez-Kalvet, energetski ekspert Univerziteta Evropa u Valensiji. Ipak, cjelokupna strategija trenutne vlade, koja je suštinski ispravna, potrajaće godinama.
Gomez-Kalvet smatra da je odstupanje od uglja prije nekoliko godina bila greška iz ove perspektive. Španija trenutno ima još pet nuklearnih elektrana, a o njihovom gašenju sada više nema govora, naročito ne sada kada Sančez želi da izvozi energiju.
Majorka kao “laboratorija”
Ovaj ekspert smatra da je proizvodnja “zelenog” vodonika skupa i neefikasna.
“Ne vidim da trenutno postoji neka druga opcija koja bi mogla da zamijeni naftu i gas”. Na Majorci se zato trenutno radi na izgradnji prve fabrike “zelenog” vodonika, koja bi služila kao reper za južnu Evropu. “Trenutno se radi o nekoj vrsti laboratorije”, kaže Gomez-Kalvet.
Kako bi se Sančezov san da Španija postane izvoznik energije ostvario, potrebno je uvoziti velike količine gasa iz SAD, kaže Roberto Kenteno, bivši rukovodeći španske elektrodistribucije Enagas. “Nekada smo željeli da uspostavimo vezu sa Francuskom, ali kako bismo u Španiju dovodili gas iz Rusije, a ne obrnuto”. Alžir nikako ne može da zamijeni Rusiju kao snabdijevača Evrope.
Španija trenutno raspolaže sa oko 35 odsto rezervi tečnog gasa u Evropskoj uniji. Portugal, koji takođe ima postrojenje za preradu tečnog gasa, podržava Sančeza u njegovoj ambiciji i vidi šansu za svoju državu da više investira u obnovljive izvore energije.
Španski ekspert za sjevernoafrička pitanja Ignasio Kembrero u trenutnoj situaciji vidi nove geopolitičke probleme koje bi mogle da zadese Španiju.
“Gasovod između Alžira i Maroka, kojim Španija pokriva jedan dio svojih energetskih potreba, trenutno je blokiran zbog političkih obračuna. Ponovnim uspostavljanjem energetskih veza između Alžira, Maroka i Španije stvara se mogućnost za nove probleme poput davanja podrške islamskim teroristima u Africi, a tu je i rješavanje pitanja Zapadne Sahare”, smatra Kembrero.
U ovom trenutku je izvjesno da će biti sve teže da se izbegnu problematični kompromisi, jer je situacija previše nestabilna, zaključuje DW.