Parlament usvojio sporazume sa Ujedinjenim Arapskim Emiratima, odbijeni svi amandmani
Skupština Crne Gore usvojila je Zakon o potvrđivanju Sporazuma između vlada Crne Gore i Ujedinjenih Arapskih Emirata (UAE) o saradnji u oblasti turizma i razvoja nekretnina koji je proteklih dana problematizovan u javnosti.
Glasalo je ukupno 60 poslanika, od čega je njih 46 bilo za, 10 protiv, a četiri uzdržana.
Nijedan od osam amandmana DNP-a nije dobio podršku poslanika. Oni su se, između ostalih, odnosili na to da polovina vrijednosti investicija bude na sjeveru, da barem jedan projekat bude u opštini sa većinskim srpskim stanovništom, da se eksproprijacija ne odnosi na imovinu svih vjerskih zajednica, te da budu poznati stvarni krajnji vlasnici investitora, izvođača, podizvođača i konsultanata, nijesu dobili podršku poslanika.
Osim toga, poslanici nijesu prihvatili amandman nezavisne poslanice Jevrosime Pejović kojim je tražila da se projekti, koji bi se realizovali kroz ovaj sporazum, ne tretiraju kao javni interes, piše Pobjeda.
Prethodno je usvojen Zakon o potvrđivanju Sporazuma između vlada Crne Gore i Ujedinjenih Arapskih Emirata o ekonomskoj saradnji sa 50 glasova za i 10 protiv.
Kontroverze
U posljednjih nekoliko mjeseci, sporazumi između Crne Gore i Ujedinjenih Arapskih Emirata, posebno oni koji se tiču turizma, nekretnina i ekonomske saradnje, izazvali su značajnu pažnju javnosti, ali i oštre kritike – kako iz opozicionih redova, tako i od dijela stručne javnosti i civilnog sektora.
Ključni povod za kritike bio je nedostatak transparentnosti u vezi sa sadržajem sporazuma, procesom njihovog donošenja i konkretnim projektima koji bi iz njih mogli proisteći.
U fokusu kritika je plan za Veliku plažu u Ulcinju, koja se sve više percipira kao cilj velikih investicionih poduhvata u režiji Mohameda Alabara, kontroverznog investitora poznatog po projektu “Beograd na vodi”.
S obzirom na strateški značaj te lokacije i njen potencijal za razvoj održivog turizma, mnogi smatraju da bi netransparentni dogovori mogli ugroziti javni interes, lokalnu zajednicu i prirodno nasljeđe.
Ono što dodatno izaziva sumnje je i odbacivanje svih predloženih amandmana na zakon kojim se potvrđuje sporazum o saradnji u oblasti turizma i nekretnina. Posebno su bili zanimljivi amandmani koji su tražili pravičniju regionalnu raspodjelu investicija (npr. obavezne projekte na sjeveru zemlje), zaštitu imovine vjerskih zajednica od mogućnosti eksproprijacije, otkrivanje stvarnih krajnjih vlasnika uključenih kompanija, kao i da projekti ne budu automatski proglašeni javnim interesom, što bi investitorima davalo značajne prednosti.
Njihovo odbacivanje otvara pitanje koliko je država spremna da brani javni interes i da osigura ravnotežu između potreba lokalnog razvoja i velikih stranih investicija.
U širem kontekstu, ovo se uklapa u obrazac iz prethodnih godina gdje se strateška državna imovina sve češće tretira kao monetizabilna resursna baza, često bez šire društvene rasprave. Sporazum sa UAE i potencijalni projekti poput onog koji se spekuliše za Veliku plažu, mogli bi trajno oblikovati pravac razvoja crnogorske obale – pitanje je samo u čiju korist.
