Lidl supermarket
Lidl supermarket, ilustracija (Foto: Rajko Milić, investitor.me)

U čemu je tajna niskih cijena u Lidlu? (Nije u maržama)

Podijeli

Premijer Milojko Spajić tokom konferecije za novinare u srijedu osvrnuo se na visoke cijene u crnogorskim marketima, ističući da će država, kao jednu od mjera, obezbijediti dolazak strane konkurencije, pominjući konkretno njemačkog diskontera Lidl.

On je kazao da Lidl ima niske marže te da zato traži zakup lokacija na duži rok od 90 godina.

Ipak, činjenice govore drugačije.

Poslovni model Lidla

Tajna niskih cijena u Lidlu leži u nekoliko ključnih faktora, od kojih je najvažniji efikasnost lanca snabdijevanja. Lidl ima visoko centralizovan lanac snabdijevanja i koristi velike distributivne centre za snabdijevanje svojih prodavnica. Ova centralizacija omogućava veću kontrolu nad troškovima transporta i skladištenja, smanjujući ukupne operativne troškove.

Takođe, u poređenju s većinom tradicionalnih trgovina, Lidl nudi ograničen broj proizvoda u svakoj kategoriji. Time se smanjuju troškovi nabavke i upravljanja zalihama, a dobavljači često nude povoljnije cijene za veće narudžbine.

Lidl ima fokus na privatne robne marke. Diskonter prodaje veliki broj proizvoda pod vlastitim brendovima, koji su često jeftiniji od poznatih marki. Ove privatne robne marke omogućavaju Lidlu upravo veće profitne margine kao i bolju kontrolu nad kvalitetom i cijenama.

Marketi Lidl su poznati i po specifičnom uređenju, koje je fokusirano na funkcionalnost i efikasnost, s minimalnim troškovima za uređenje i marketing. Proizvodi se često prodaju direktno iz kutija, što smanjuje troškove izlaganja i logistike u trgovini.

Masovne nabavke i direktni pregovori s proizvođačima

Lidl je poznat i po strogoj kontroli troškova na svim nivoima poslovanja. To uključuje sve, od pregovora s dobavljačima do optimizacije radnog vremena zaposlenih.

Jedna od “tajni” Lidlove konkurentnosi su i masovne nabavke i direktni dogovori s proizvođačima, što obezbjeđuje nižu nabavnu cijenu. Lidl često sklapa direktne ugovore s proizvođačima, zaobilazeći posrednike. To im omogućava da kupuju velike količine robe po nižim cijenama, što se potom reflektuje na niže cijene za kupce.

Kombinacija ovih faktora omogućava Lidlu da postigne niže cijene od mnogih domaćih trgovina, dok istovremeno održava visoku profitabilnost.

Ilustrativan primjer dolazi iz Hrvatske: Domaći lanac Konzum prošle godine je ostvario značajno veći prihod (skoro 2 milijarde eura) od Lidla (1,19 milijardi eura). Međutim, Lidlov neto profit bio je višestruko veći – 56,6 miliona, u odnosu na 18,4 miliona eura kod Konzuma.

To samo ilustruje koliko je poslovni model i prakse njemačke kompanije efikasnije i profitabilnije, što je obezbijeđeno primjenom praksi Lidla iz mnogih tržišta gdje posluju.