Kako je Kina postala jedna od najjačih ekonomija svijeta

Kina i Japan potpisali su u Pekingu 16. februara 1978. godine trgovinski ugovor u vrijednosti od 20 milijardi dolara, što je označilo početak velikog kineskog ekonomskog otvaranja.

Duboke ekonomske reforme, prvo u poljoprivredi i na selu, a zatim i u industriji, oslobodile su neslućeni kineski potencijal samoinicijative i preduzetništva, a široko otvorene granice prema svijetu dovele su u zemlju ne samo ogromne količine kapitala, već i najbrži priključak za savremenu tehnologiju, piše portal Srbija danas.

Sve ostalo je legenda o kineskom ekonomskom čudu koje ne prestaje da zadivljuje svijet.

Bruto proizvod raste po godišnjoj stopi od sedam do devet odsto, a devizne rezerve su počele da premašuju 150 milijardi dolara.

Samo u posljednjoj deceniji, kineska domaća potrošnja porasla je pet puta, što je vodeće svjetske trgovinske firme navelo da otvore robne kuće u Pekingu, Šangaju i drugim gradovima.

Ekonomski prosperitet doveo je i do značajnih socijalnih promjena.

Iako zvanična statistika takvu vrstu podataka ne objavljuje, računa se da privatna preduzeća stvaraju između 30 i 50 odsto nacionalnog dohotka.

Domaće elektronske firme, poput “Haiera” i “Kelona” potisnule su sa kineskog tržišta strane konkurente i sada osvajaju i druga tržišta.

Domaći milijarderi, koji su počinjali sa sitnim biznisom na pekinškim ulicama, sada su redovni gosti na međunarodnim ekonomskim konferencijama, uključujući i čuveni Ekonomski forum u Davosu.

Kineski ekonomski bum, koji je nabolje promijenio život gotovo svakog od 1,3 milijarde Kineza pojedinačno, učinio je zemlju relevantnim svjetskim faktorom.